Zgodnie z ustawową definicją agent turystyczny to przedsiębiorca turystyczny inny niż organizator turystyki, który na podstawie umowy agencyjnej sprzedaje lub oferuje do sprzedaży imprezy turystyczne utworzone przez organizatora turystyki.

Jak założyć własne biuro podróży – poradnik

Podstawowe i najważniejsze obowiązki agenta turystycznego zostały wymienione w art. 7 ust. 4 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Zgodnie z jego treścią agent turystyczny, jest obowiązany:

1) wykonywać działalność tylko na rzecz organizatorów turystyki wpisanych do rejestru lub posiadających siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej

2) w umowie zawieranej z podróżnym wskazywać jednoznacznie właściwego organizatora turystyki, którego reprezentują;

3) działać na podstawie ważnej umowy agencyjnej;

4) realizować wobec podróżnych obowiązki informacyjne, o których mowa w załącznikach do ustawy (tzw. standardowe formularze).

Umowa agencyjna w turystyce

Organizator w celu zwiększenia sprzedaży i dotarcia do większej rzeszy klientów najczęściej decyduje się na nawiązanie współpracy z innymi biurami i zbudowania sieci biur agencyjnych. Agentami organizatora mogą być zarówno typowe biura agencyjne, które zajmują się wyłącznie sprzedażą wycieczek innych organizatorów jak i inni organizatorzy, którzy sprzedają własną ofertę. Dla organizatora nawiązanie współpracy z innym biurem jako jego agent ma o tyle duże znaczenie, iż pozwala na rozszerzenie oferty o imprezy których sam nie organizuje.

Umowa agencyjna cechuje się tym, iż agent zawierając umowę z organizatorem zobowiązuje się do stałego pośredniczenia w zawieraniu umów z turystami w imieniu i na rzecz organizatora. Współpraca taka ma charakter raczej długoterminowy i nie odnosi się po konkretnej imprezy i konkretnych turystów a określa tylko warunki współpracy na przyszłość dla bliżej nieokreślonej ilości umów z klientami. Umowa o udział w imprezie turystycznej zawierana jest pomiędzy klientem a organizatorem, a agent jedynie podpisuje tą umowę w imieniu organizatora. Umocowanie do dokonywania takich czynności znajduje się właśnie w umowie agencyjnej.

Z punktu widzenia turysty podmiotem odpowiedzialnym za organizację imprezy jest w dalszym ciągu organizator albowiem to on jest stroną umowy. Oznacza to, iż to organizator jest podmiotem do którego klient powinien kierować wszelkie pisma związane z takimi sprawami jak rezygnacja z udziału, reklamacje czy inne roszczenia związane z nienależytym wykonaniem umowy. Agent może jedynie pośredniczyć w przekazywaniu korespondencji.

Jeżeli chodzi o kwestie fiskalne to organizator wystawia na klienta fakturę na całą kwotę imprezy turystycznej a agent wystawia organizatorowi fakturę wyłącznie za prowizję, której wysokość powinna być określona w umowie agencyjnej.

Wynagrodzenie agenta

Umowa agencyjna powinna przede wszystkim określać wynagrodzenie agenta tzw. prowizję agencyjną Metody ustalenia tej kwoty mogą być różne np. prowizja określona nominalnie dla konkretnych imprez turystycznych (w takich przypadkach najczęściej umowa agencyjna odwołuje się do tabeli prowizji) albo procentowo od wartości sprzedanej wycieczki. Najistotniejsze jest to aby niezależnie od przyjętej metody nie było wątpliwości jaka suma jest agentowi należna z tytułu sprzedaży wycieczek.

Prawo do prowizji

Zgodnie z Kodeksem Cywilnym agent nabywa prawo do prowizji z chwilą:

– w której organizator powinien był, zgodnie z umową z klientem, spełnić świadczenie

– w której świadczenie spełnił klient.

Strony nie mogą umówić się, że agent nabywa prawo do prowizji później niż w chwili, w której klient spełnił świadczenie albo powinien był je spełnić, gdyby organizator spełnił swoje świadczenie. Roszczenie o zapłatę prowizji staje się wymagalne z upływem ostatniego dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym agent nabył prawo do prowizji. Postanowienie umowy mniej korzystne dla agenta jest nieważne.


Tekst opublikowany w miesięczniku branży turystycznej Wiadomości Turystyczne.